Patryk urodził się w 2008 roku z ciąży bliźniaczej, w 27 tygodniu ciąży, z wagą zaledwie 1100 g. I tak miał więcej szczęścia niż bliźniak, który zmarł... Miał naprawdę trudny start w życie, stwierdzono u niego:zespół zaburzeń oddychania II stopnia, niewydolność oddechową, retinopatię wcześniaczą III stopnia (w pierwszym miesiącu życia przeszedł laseroterapię) i wcześniactwo.

Choć Patryk urodził się w Tychach, natychmiast przewieziony został do Kliniki Intensywnej Terapii i Patologii Noworodka w Górnośląskim Centrum Zdrowia Dziecka w Katowicach. Przebywał tam od dnia urodzenia, czyli od 4 lipca, aż do 19 sierpnia. Tam przeszedł cały szereg zabiegów, w tym operacyjnych, ratujących jego życie i zdrowie, w tym wzrok.

Po wypisaniu do domu Patryk od samego początku jest rehabilitowany. Mimo tego, w pierwszym roku życia badania potwierdziły u niego to, co lekarze przypuszczali już wcześniej: mózgowe porażenie dziecięce. Poza rehabilitacją, mama Patryka regularnie musi z nim jeździć na konsultacje do lekarzy: okulisty, neurologa, ortopedy. Patryk przeszedł już dwa zabiegi operacyjne: korekcję tzw. końskich stóp oraz przykurczu obu stawów biodrowych. I czeka go kolejny zabieg...

Mimo tego Patryk jest wspaniałym, pogodnym, koleżeńskim, przyjaznym i mądrym chłopcem. Co ważne, jego rozwój umysłowy jest w pełni prawidłowy. Doskwiera mu jednak będąca wynikiem porażenia mózgowego niepełnosprawność. W przedszkolu poruszał się najpierw na czworakach, a potem z tzw. balkonikiem. Mimo tego zawsze chętnie brał udział w zabawach, nauce, a nawet przygotowywanych przez dzieci przedstawieniach. Skończył już pierwszą klasę integracyjną. Mama Izabela podkreśla, że jest z niego dumna! Jej zdaniem Patryk ma ogromny potencjał i duże szanse by w przyszłości stać się samodzielnym człowiekiem. Ale jest jeden warunek - nie może zaprzestać intensywnej rehabilitacji. Patryk porusza się albo na wózku inwalidzkim, albo idąc z kimś za rękę. Brakuje mu równowagi i przewraca się. Mimo tego ma bardzo dużą potrzebę ruchu, przebywania i zabawy z rówieśnikami. Bardzo chciałby zagrać z kolegami w piłkę nożną. Niestety, nie może. Jest zresztą znacznie więcej atrakcji, z których - jako osoba niepełnosprawna - nie może skorzystać.

Mama Patryka - Pani Izabela, wychowuje samotnie troje dzieci. Rodzina utrzymuje się ze świadczeń rodzinnych, alimentów oraz świadczenia pielęgnacyjnego. Nie posiada samochodu, więc by jechać na wizytę do ortopedy w Krakowie, musi organizować transport, prosząc kogoś o pomoc. Patryk szybko rośnie i wyrasta ze sprzętu ortopedycznego oraz obuwia. Inne wydatki to na przykład specjalne krzesło ortopedyczne, umożliwiające mu naukę w szkole, a niedługo wózek inwalidzki. Czas płynie, a zapotrzebowanie na zaopatrzenie ortopedyczne oraz rehabilitację rosnącego Patryka stale wzrasta. To wszystko kosztuje... W tej walce o zdrowie i sprawność Patryka nie ma miejsca na przerwę, nawet krótką. To grozi bowiem kolejnymi przykurczami, pogłębieniem się niepełnosprawności i w efekcie wózkiem inwalidzkim dla chłopca na stałe...